.. Ούτω δημόσιον κακόν έρχεται οίκαδ’ εκάστωι,

                                          Αύλειοι δ’ έτ’ έχειν ουκ εθέλουσι θύραι,

                                         Υψηλόν δ’ υπέρ ‘ερκος υπέρθορεν, εύρε δε πάντως,

                                          Ει και τις φεύγων εν μυχώι ήι θαλάμου..
                                                                                       Σόλων (προς Αθηναίους).

Μια επιδημία εξαπλώνεται στην πόλη, στα νέα παιδιά, η ασθένεια του ποτού και του καπνίσματος. Σοβαρές ασθένειες και οι δυό.. Δεν μπορούμε, δεν επιτρέπεται, να σιωπούμε.! Όμως μετά τα τελευταία γεγονότα ελπίζουμε σε κάτι διαφορετικό. Μπορεί να γεννηθεί μια νέα ηθική; Με νέα ήθη;                                                          

(ΣΕ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«Δεν φταίνε τα σχολεία για τη .. μέθη μαθητών»

Οι διάφορες εκδηλώσεις που διοργανώνονται από 15μελή μαθητικά συμβούλια των σχολίων δεν τελούν υπό την εποπτεία των σχολικών μονάδων …κλπ..και σας γνωστοποιούμε ότι  …κλπ... η ευθύνη για τους μαθητές ανήκει στους γονείς και κηδεμόνες..

                                                            Ανακ. Δεύτεροβ. Εκπαίδευσης Χανίων

                                                                   Χαν. Νέα 26/11/08 )

Υπάρχει πρόβλημα λοιπόν, τα παιδιά πίνουν και μεθούν, και καπνίζουν, όχι μόνο σε εκδηλώσεις, αλλά και τα βράδια, ιδίως του Σαββάτου, στην παραλία των Χανίων.

Η ευθύνη, για μαθητές που σε εξωσχολικές εκδηλώσεις , λόγω κατάχρησης ποτών , περιέρχονται σε μέθη, ανήκει στους κηδεμόνες τους (…;). Μακάρι να ήταν έτσι..

Μια αόρατη, θολή, κατάσταση-δυστυχώς- δίνει παράδειγμα συμπεριφοράς, διασκέδασης στα παιδιά. .  

Η κοινωνία συνολικά έχει ευθύνη; Η πολιτεία έχει ευθύνη; Το σχολείο έχει ευθύνη;

Εκκολαπτήριο καπνιστών και αλκοολικών υπάρχει;

Όπως έγραψε ο Σεβασμιότατος Κισάμου και Σελίνου κ Αμφιλόχιος (Χαν. Νέα 22/12/08 Μετά την κρίση τι;): μήπως καλλιεργούμε ένα πολιτισμό θανάτου;…

Στο Κούμ καπί η μαθητιώσα νεολαία αναστενάζει.. τα Σαββατόβραδα πίνει και καπνίζει .. θέλει δε θέλει .. Έτσι απλά….

Δεν ξέρω αν σε άλλες πόλεις της Ελλάδας συμβαίνει το ίδιο. Εδώ στα Χανιά, από 10ετία περίπου, η μαθητές (συνήθως από 12 ή 13 ετών και άνω) συρρέουν ιδίως τα σαββατόβραδα  στο Κουμ-καπί και σιγά-σιγά θέλουν δε θέλουν εθίζονται στον καπνό και το ποτό. Η συνταγή είναι απλή.

Μιμητισμός και έκθεση.. Οι πιτσιρικάδες των 12χρονών κάνουν τους μεγάλους πίνοντας σφηνάκια και καπνίζοντας. Όσοι δεν καπνίζουν είναι εκτεθειμένοι σε παθητικό κάπνισμα και είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν κι αυτοί.

 Όσοι δεν έχουν ακόμη αρχίσει να πίνουν ποτό, ενίοτε το κατάστημα τους κερνά ένα σφηνάκι και ο πρώτος τολμηρός δοκιμάζει.. και  ακολουθούν σιγά σιγά και οι άλλοι.

Κορίτσια και αγόρια . Τώρα και τα γενέθλια γίνονται εκεί με ..ποτά.

Στην άμεση αντίληψή μας πέφτουν λίγα περιστατικά μέθης, τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα. Το κάπνισμα δεν φέρει μέθη, πριονίζει όμως ανεπανόρθωτα την υγεία των παιδιών.

 Βέβαια μπορεί κάθε γονιός να κλειδώσει το παιδί του στο σπίτι. Είναι όμως αυτό λύση; Ή μήπως μόνο νευρωτικά μπορεί να γίνουν έτσι τα παιδιά;

Η κοινωνία- η πολιτεία, έχει ευθύνη να φροντίζει για την ασφάλεια και υγεία των παιδιών. Έχει υποχρέωση να φροντίσει τα παιδιά της.

 Έχει μηχανισμούς να ελέγξει αν σε  ανήλικους χορηγούνται αλκοολούχα ποτά. Αυτό να γίνεται σε σταθερή βάση, ιδίως κάθε Σάββατο..

Αλλά η λύση, η μεγάλη αναγκαιότητα είναι να δώσουμε στα παιδιά τη δυνατότητα να παίξουν, να χαρούν, να δημιουργήσουν, να συνεργαστούν, να ερωτευτούν..να ψάξουν. Να σκεφτούν.(έχουν χρόνο να σκεφτούν;)

Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα είναι αντιεκπαιδευτικό. Οι μαθητές (Γυμνασίου-Λυκείου) είναι οι ποιο σκληρά εργαζόμενοι αυτής της χώρας. Είναι αναγκασμένοι από το πολύωρο σχολικό πρόγραμμα να τρέχουν στα ιδιαίτερα γλωσσών, και άλλων μαθημάτων (Ελληνική πρωτιά κι αυτό!! Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει!) ώστε να μάθουν επιφανειακά ότι –με το νι και το σίγμα- πιθανόν θα ερωτηθεί, ή θα μπει στις πανελλήνιες  εξετάσεις για τα ΑΕΙ. Είναι  συνέχεια στην πίεση , στο άγχος-χωρίς αίσθηση δημιουργικότητας- και μένουν αμόρφωτοι στην πλειοψηφία.

Γιατί η μόρφωση θέλει μεράκι, ψάξιμο, φαντασία, συνεργασία, «φτερούγες». Υπάρχουν δηλώσεις πανεπιστημιακών καθηγητών για την ποιότητα των εισαγομένων στα ΑΕΙ...

 Άραγε,-για να επανέλθω- στο σχολείο, γίνονται οι αναγκαίες  και απαραίτητες εκδηλώσεις ,για βαθιά και ουσιαστική ενημέρωση των παιδιών για το ποτό και το τσιγάρο; Γίνονται σε όλες τις βαθμίδες; (από το Δημοτικό;). Το τσιγάρο επιτρέπεται στο σχολείο;;; δίνουν το παράδειγμα –κυρίως- δάσκαλοι ή και μεγαλύτεροι μαθητές;;